Muziektherapie is een methodische vorm van hulpverlening waarbij muzikale middelen binnen de therapeutische relatie worden gehanteerd teneinde verandering, ontwikkeling, stabilisatie of acceptatie te bewerkstelligen op emotioneel, gedragsmatig, cognitief, sociaal of lichamelijk gebied.

Muziek raakt een mens vaak heel direct. Iedereen heeft wel eens ervaren dat er ineens tranen waren bij het horen van bepaalde muziek, nog voordat er gedachten opkwamen. Muziek kan mensen dichter bij hun gevoel brengen. Vaak beter dan woorden dat kunnen.

In therapie is muziek het middel om tot eigen ervaringen en beleving te komen, daar waar praten niet (meer) helpt.

Muziektherapie wordt onder andere toegepast bij:

• Psychische problemen (kinderen en volwassenen)
• Verstandelijke beperking
• Autisme
• Dementie.

Muziektherapie kan worden onderverdeeld in actieve en receptieve muziektherapie.

Bij actieve muziektherapie maakt de cliënt zelf muziek op het aanwezige instrumentarium.

Bij receptieve muziektherapie wordt naar voor de cliënt betekenisvolle muziek geluisterd waarna eventueel een gesprek over de muziekkeuze kan ontstaan. Vaak wordt in de therapie gebruik gemaakt van beide vormen, afhankelijk van de problematiek en de mogelijkheden van de cliënt. Bij kinderen wordt hoofdzakelijk actieve muziektherapie gebruikt.

Binnen muziektherapie wordt in het algemeen gebruik gemaakt van eenvoudig bespeelbare instrumenten. Muzikale ervaring is dus niet noodzakelijk, wel enige affiniteit met muziek.

Ik werk meestal individueel met cliënten, maar groepstherapie is ook mogelijk. Bij therapie aan heel jonge kinderen is een ouder aanwezig.

Bij muziektherapie aan kinderen met een stoornis in het autistisch spectrum en mensen met een ernstige verstandelijke beperking wordt de therapie aan huis gegeven.

« Terug naar “Over muziektherapie”